- bandocu
- is. 军́ 乐队成员
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
bandocu — is. Bandoda görevi olan kimse, mızıkacı … Çağatay Osmanlı Sözlük
bandoculuk — is., ğu Bandocu olma işi veya durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
mızıkacı — is. 1) Bandocu 2) Armonika çalan kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük